Lapland

Op zaterdag 25 maart vertrekt onze bus vanuit Helsinki. Een constante rijstijl is van groot belang als je 15 uur in een bus moet zitten. Vandaar dat ik ook heel blij was dat we voor de rit gelukkig maar één chauffeur hadden. Dat hij geen Engels spreekt en in een gare Russische bus ons gaat vervoeren doet er dan al niet meer toe...

Op zondagochtend stond ik zonder een oog dicht te hebben gedaan op de piste.
Bijna lege pistes, de beste sneeuw ooit en prachtig weer.

De eerste avond in Lapland verliep relatief rustig. Zodat ook de tweede dag ten volle kon worden benut. In de ochtend de pistes op, vervolgens op een sneeuwscooter het bos in en het meer op. Een ervaring die niet mag ontbreken aan een bezoek aan Lapland. Een heerlijk gevoel om met 80 km per uur op zo'n ding te zitten.

Na afloop nog een paar foto's 'getrokken' met mijn Belgische vriend Niek op de pistes. De pendant ski maakte langzaam aan plaats voor après ski...
En dan komt vanzelf het moment dat er eten op tafel moet komen. De mannen van de Finse vrijwillige brandweer waren er niet heel erg blij mee dat ik degene was die hier zorg voor zou dragen...

Hun bezoekje heeft de lol niet mogen drukken deze avond. Tot in de late uren heeft hier bier gevloeid en heeft Thomas zijn seksuele geaardheid aan iedereen kenbaar gemaakt…

De dinsdag heeft opnieuw een mooie Lapse ervaring opgeleverd. Husky sleeën, dat doe je thuis niet iedere dag. Die beesten hebben echt veel te veel energie. Helemaal tegenovergesteld van de rendieren. Die zijn niet vooruit te branden. Eenmaal gerookt en met een beetje room kunnen ze er echter goed mee door.

Na nog een paar afdalingen en pilsjes in de ‘Carlsberg huisjes’. Was het opnieuw tijd voor een mooi laatste feest in één van de appartementen. Aangezien ons bier de eerste twee dagen al grotendeels genuttigd heeft deze avond een mooie variëteit aan dranken in mijn maag opgeleverd. Opmerkelijk in dit koude land is dat je daar ’s morgens niets meer van merkt.

De terugweg heeft ons nog naar het kerstmandorp en het ijspaleis. Het ijspaleis is zeker iets om niet te missen. Het kerstmandorp ligt toevallig aan een (relatief) grote weg richting het Noorden. Eenmaal in dat dorp zie je dat hij volgens mij alle cadeaus voor alle kindertjes moet betalen van die paar mensen die een foto willen of een rendierburger…

Dezelfde rare buschauffeur heeft ons veilig naar huis gereden en om half 6 stond ik op t station in Helsinki. Een SUPER-trip… echt een onvergetelijke ervaring.