Alleen weer verder
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Roel
23 Augustus 2008 | China, Shanghai
Na 6 enerverende en doppenverzamelende weken is het tijd om weer tijd om vrienden te gaan maken in plaats van kaarten, poolen, tafeltennissen en commentaar geven op Edwin’s witte sokken.
China is geweldig !! Vanuit Laos China inreizen is een mega shock !! In Laos woont iedereen nog in houten hutjes. In China is het moeilijk nog een houten hut te vinden. De weg veranderd opeens van een hindernisbaan in een prachtige ruime autoweg. En dat beetje engels dat de meeste Lao toch wel spreken (lees mensen op busstations ed.) dat is ver te zoeken in China.
NIEMAND spreekt hier engels !!
Daarnaast draaien Chinezen alles om en doen ze alles anders. Het begint al met een visum ACHTERIN je paspoort. Chinese gebarentaal is echt ‘Chinees’ voor mij. Begrijp er echt de ballen van. En de meeste mensen doen niet echt hun best om je te helpen.
Combineer dat met mensen die de hele dag apatisch gorgelend en spugend door de straat lopen. Een plaats waar mannen het liefst met hun t-shirt opgeruld tot boven hun buik rondlopen en met beide handen deze buik strelen. Dan heb je al een mooi idee van een standard Chinees straatbeeld.
De openbare toiletten zijn eveneens een mooie ervaring. Zoals Gae mij al heel mooi had weten te vertellen: relatief weinig privacy. Mja, he… “A men’s got to do what he he’s got to do”.
Afscheidingen tussen de toiletten zijn zo’n 50cm hoog, zodat je als je in de juiste richting gaat zitten/hangen je recht in het gezicht van je medegebruiker zou moeten kunnen kijken.
Op betere plaatsen krijg je wel hokjes… de meeste chinezen nemen zich niet de moeite deze te sluiten. Vastgeroeste gewoontes denk ik…
Vanuit de grens zijn we in een keer doorgereisd naar Jinghong, de eerste beetje stad in China met 360.000 inwoners. Hier hebben we een mooie dag rondgekuierd, lekker gegeten en vaarwel gezegd tegen de Mekhong.
Vanuit hier hebben we twee lange busritten genomen naar Lijang, een heel stuk hoger en noordeliijker. Een leuk stadje met een traditioneel oud centrum. Vlak bij Lijang licht de Tiger Leaping Gorge. Een geweldige kloof waar de Yangtzhe rivier tussen Bergen van meer dan 5000 meter stroomt. De diepste drop naar de rivier is zo’n 2000m. Ik heb met 4 Koreanenen en een Chinese een twee daagse trekking gedaan om dit te bekijken. Edwin had minder zin in een trekking dit keer…
Vervolgens zijn we doorgereisd naar Shangri La. Een Tibetaans stadje dat na de herindeling van provincies net buiten Tibet ligt. Op 3200m een nogal koude aangelegenheid. Snel door naar Benzilan dat zo’n 1000 km lager ligt.
In Benzilan is eigenlijk niet veel… zeg maar niets interessants voor toeristen. Het dorp ligt aan de Yangtzhe en aan de overkant was een dorpje te zien helemaal bovenop de berg. Verwonderenswaardig had Edwin zin om met mij die berg op te lopen om eens te kijken wat daar allemaal te doen is. Niet veel. De meeste huizen waren leeg en die waar wel mensen in zaten, ja daar bleven ze lekker binnen. Het uitzicht was geweldig net als de terugweg. Tussen de geitjes en koeien door de berg weer af.(zie http://www.youtube.com/watch?v=0wTbPmKOzZs)
Toen we bijna ons veerpondje weer bereikt hadden werd ons een halt toegeroepen door twee politiemannen en een militair met wapen in de aanslag. Een van de agenten praatte een beetje engels en vroeg ons mee te komen naar hun bureau. Onze paspoorten lagen in het hotel aan de andere kant van de rivier en onze uitleg (inclusief getekende kaart van Europa) was niet voldoende om duidelijk te maken uit welk land we kwamen.
Na een doorgrondige check van de baggage en alle foto’s op mijn camera mochten we toch vertrekken. We werden netjes naar ons veer geescorteerd alwaar we tot de conclusie kwamen dat na 5 uur er geen manier is om de river weer over te steken.
De engelssprekende agent reageerde een beetje paniekerig… alsof ie nu een echt problem had…
Uiteindelijk hebben de agenten voor ons een minibusje betaald zodat we toch netjes weer in Benzilan werden afgezet.
Later die avond vertelde een half Tibetaanse half Nepalese local ons dat de overkant van de rivier Tibet is !! Toch netjes. Zonder paspoort en tijdens de Olympische spelen Tibet bezocht !!
Vlak buiten Benzilan hebben we een groot Tibetaans klooster bezocht waar we door de Engelssprekende monnik perfecte uitleg kregen over de tempel en alle megafantasien die achter het Tibetaanse Budhisme zitten. Geweldig.
Benzilan was eveneens de plaats waar ik met Edwin in een Karaoke bar Spice Girls – Viva forever heb gezongen (Edwin’s keus !!) Ja een verjaardag die Edwin niet snel zal vergeten.
Benzilan Trucks die langskomen : http://www.youtube.com/watch?v=FzlwwXBXIbQ
Na drie zware nachten in Karaoke-bars hebben we de bus naar Kunming genomen. Half 7 ‘s morgens waren we op het station. We hoopten na twee dagen met de trein naar Shanghai te kunnen. De 19e was echter de eerst volgende mogelijkheid om tickets voor te kopen. Dit hield in 4 dagen Kunming…
Op het eerste oog niet echt denderend. Uiteindelijk zijn dit vier fantastische dagen geworden die we hebben doorgebracht met David von Ostenreich !! Mooie fietstocht, goeie sushi, veel poolen en tafeltennissen en veel bier. Een geweldig einde van de reis met Edwin.
36 uur in de trein naar Shanghai vlogen voorbij... pfff
En die ene dag die we hadden in Shanghai hebben we ten volle benut... Met het gevolg dat er zelfs geen energie meer over was om een laatste avond los te gaan.
Edwin naar huis dus. Wat is mijn plan nu?
Ik ga deze week de stad eens echt verkennen en ik ga op zoek naar een baan. Ik kan wel in Australie gaan werken. Mja dan moet ik daar eerst naartoe en op dit tempo kan dat wel even duren. Als Shanghai me bevalt dan blijf ik lekker hier en ga ik hier wat geld verdienen
We zullen zien
Ow ja… EN IK GA ME SCHEREN !!
Zaijian !!
Roel
On my own again…
After 6 exciting, bottle top collecting weeks it’s time again to make new friends in stead of playing pool, cards, table tennis and making comments on Edwin’s white socks.
China is amazing !! Crossing into China from Laos is a definite shock !! In Laos people still live in their wooden huts. In China it’s quite hard to still find a wooden hut. De road suddenly changes from a dodgy pothole track to a perfectly tarmac ked highway. And that little bit of English that most Lao working at busstations and so seem to know, is nowhere to be found in China.
Nobody speaks English arround here !!
With that they kind of seem to turn everything around. Starting with the Visa in your passport which is place on the last page. Chinese sign language is like one big mystery to me. I don’t have a clue. And most people are not very eager to help you out.
Combine that with people gargling and spitting in the streets all day. A place where men love to where their t-short rolled up above their belly caressing it whit both hands. Than you have an idea of a general Chinese street image.
Public toilets are another great experience. As Gae explained to me before in Bangkok: relatively little privacy. But, well…. “A men’s got to do what he he’s got to do”
Separation between the toilets are about 50cm high. That means if you’re sitting/squatting in the right direction you should be able to look your fellow user in the eyes.
In better places you do receive a private place with a door. Most Chinese don’t bother closing the door. You can’t just change a culture !!
From the border we traveled to Jinghong. The first real town in China with 360,000 inhabitants. Here we wandered around for a day, had great food and said goodbye to the Mekhong.
From Jinghong we took a bus straight to Lijang a fair bit more north and higher. A nice town with an authentic old centre.
Close to Lijang there is the Tiger Leaping Gorge. A stunning gorge through which the Yanghtze river passes through 5000 meter mountains on both sides. The biggest drop is about 2000 meters directly to the river, I did a two day trekking with four Koreans and a Chinese. (amazing to see Koreans eat a chicken !!)
Edwin didn’t really feel like trekking…
Directly after the trekking we went on to Shangri La. A Tibetan town that after the new Chinese positioning of the provinces is now part of Yunnan. On 3200m a quite cold experience. On to Benzilan that is situated about 1000 meters lower.
In Benzilan there is not much to see, tourist wise. It’s a village on the Yanghtze River on the way to Lhasa. On the other side of the river we could see a tiny village on top of the mountain. It amazed me that Edwin agreed to climb the mountain to visit the village. When we reached the top most houses seemed abandoned and the people living in the ones that were not didn’t come out…
The views were stunning as was the way back together with cows and goats. (watch: http://www.youtube.com/watch?v=0wTbPmKOzZs )
When we almost reached the ferry again we were stopped by the police. One of them spoke a bit of English and told us to come with them to their office. Our passports on the other side of the river in the hotel and our explanation (including nice drawn map of Europe) were not sufficient to explain from which country we were.
After a proper luggage check and them taking a picture of us we were guided to the ferry again. Arriving here we realized there was no ferry anymore after 5 o’clock.
The englishspeaking policeman kind of reacted a bit panicking, as I he really had a problem now. Eventually they arrange a paid for minivan to bring us back to Benzilan.
Later that night a half Tibetan half Nepalese local explained that the other side of the river is part of Tibet !! Nicely done. Without passport and during the Olympics we got into Tibet !!
Just outside Benzilan we visited a big Tibetan monastery where an English speaking monk showed us around and explained some about the fantasies behind Tibetan Buddhism.
Benzilan also was the place where I sang Spice Girls – Viva Forever in a Karaoke bar (Edwin’s choice!!) Yep… a birthday he won’t forget in a long time.
Benzilan trucks passing by: http://www.youtube.com/watch?v=FzlwwXBXIbQ
After three rough nights in Karaoke bars we took the bus to Kunming. At 6 in the morning we got to the station buy train tickets. We hoped to be able to travel to Shanghai two days later. The 19th appeared to be the first option to get a ticket for. That meant four days in Kunming…
Not very appealing when we realized it. Eventually they were four amazing days in Kunming which we spend with David von Ostenreich !! A nice bicycle-ride, good sushi, a lot of poolgames and table tennis games and a lot of beer!! A great ending on the trip with Edwin.
36 hours on the train to Shanghai, pfff
The one day we had in Shanghai we used to see the town. We walked around saw some things and didn’t even have any energy for a last night on the town…
Edwin went home, What’s my plan?
This week I am gonna explore the city and I’m gonna try and find a job. I can go and work in Australia, but at this pace I’m never gonna get there before the money runs out. If I like Shanghai I’ll stay here and make some money here.
We shall see !!
Ow yeah… AND I’M GONNA SHAVE
Zaijian !!
Roel
China is geweldig !! Vanuit Laos China inreizen is een mega shock !! In Laos woont iedereen nog in houten hutjes. In China is het moeilijk nog een houten hut te vinden. De weg veranderd opeens van een hindernisbaan in een prachtige ruime autoweg. En dat beetje engels dat de meeste Lao toch wel spreken (lees mensen op busstations ed.) dat is ver te zoeken in China.
NIEMAND spreekt hier engels !!
Daarnaast draaien Chinezen alles om en doen ze alles anders. Het begint al met een visum ACHTERIN je paspoort. Chinese gebarentaal is echt ‘Chinees’ voor mij. Begrijp er echt de ballen van. En de meeste mensen doen niet echt hun best om je te helpen.
Combineer dat met mensen die de hele dag apatisch gorgelend en spugend door de straat lopen. Een plaats waar mannen het liefst met hun t-shirt opgeruld tot boven hun buik rondlopen en met beide handen deze buik strelen. Dan heb je al een mooi idee van een standard Chinees straatbeeld.
De openbare toiletten zijn eveneens een mooie ervaring. Zoals Gae mij al heel mooi had weten te vertellen: relatief weinig privacy. Mja, he… “A men’s got to do what he he’s got to do”.
Afscheidingen tussen de toiletten zijn zo’n 50cm hoog, zodat je als je in de juiste richting gaat zitten/hangen je recht in het gezicht van je medegebruiker zou moeten kunnen kijken.
Op betere plaatsen krijg je wel hokjes… de meeste chinezen nemen zich niet de moeite deze te sluiten. Vastgeroeste gewoontes denk ik…
Vanuit de grens zijn we in een keer doorgereisd naar Jinghong, de eerste beetje stad in China met 360.000 inwoners. Hier hebben we een mooie dag rondgekuierd, lekker gegeten en vaarwel gezegd tegen de Mekhong.
Vanuit hier hebben we twee lange busritten genomen naar Lijang, een heel stuk hoger en noordeliijker. Een leuk stadje met een traditioneel oud centrum. Vlak bij Lijang licht de Tiger Leaping Gorge. Een geweldige kloof waar de Yangtzhe rivier tussen Bergen van meer dan 5000 meter stroomt. De diepste drop naar de rivier is zo’n 2000m. Ik heb met 4 Koreanenen en een Chinese een twee daagse trekking gedaan om dit te bekijken. Edwin had minder zin in een trekking dit keer…
Vervolgens zijn we doorgereisd naar Shangri La. Een Tibetaans stadje dat na de herindeling van provincies net buiten Tibet ligt. Op 3200m een nogal koude aangelegenheid. Snel door naar Benzilan dat zo’n 1000 km lager ligt.
In Benzilan is eigenlijk niet veel… zeg maar niets interessants voor toeristen. Het dorp ligt aan de Yangtzhe en aan de overkant was een dorpje te zien helemaal bovenop de berg. Verwonderenswaardig had Edwin zin om met mij die berg op te lopen om eens te kijken wat daar allemaal te doen is. Niet veel. De meeste huizen waren leeg en die waar wel mensen in zaten, ja daar bleven ze lekker binnen. Het uitzicht was geweldig net als de terugweg. Tussen de geitjes en koeien door de berg weer af.(zie http://www.youtube.com/watch?v=0wTbPmKOzZs)
Toen we bijna ons veerpondje weer bereikt hadden werd ons een halt toegeroepen door twee politiemannen en een militair met wapen in de aanslag. Een van de agenten praatte een beetje engels en vroeg ons mee te komen naar hun bureau. Onze paspoorten lagen in het hotel aan de andere kant van de rivier en onze uitleg (inclusief getekende kaart van Europa) was niet voldoende om duidelijk te maken uit welk land we kwamen.
Na een doorgrondige check van de baggage en alle foto’s op mijn camera mochten we toch vertrekken. We werden netjes naar ons veer geescorteerd alwaar we tot de conclusie kwamen dat na 5 uur er geen manier is om de river weer over te steken.
De engelssprekende agent reageerde een beetje paniekerig… alsof ie nu een echt problem had…
Uiteindelijk hebben de agenten voor ons een minibusje betaald zodat we toch netjes weer in Benzilan werden afgezet.
Later die avond vertelde een half Tibetaanse half Nepalese local ons dat de overkant van de rivier Tibet is !! Toch netjes. Zonder paspoort en tijdens de Olympische spelen Tibet bezocht !!
Vlak buiten Benzilan hebben we een groot Tibetaans klooster bezocht waar we door de Engelssprekende monnik perfecte uitleg kregen over de tempel en alle megafantasien die achter het Tibetaanse Budhisme zitten. Geweldig.
Benzilan was eveneens de plaats waar ik met Edwin in een Karaoke bar Spice Girls – Viva forever heb gezongen (Edwin’s keus !!) Ja een verjaardag die Edwin niet snel zal vergeten.
Benzilan Trucks die langskomen : http://www.youtube.com/watch?v=FzlwwXBXIbQ
Na drie zware nachten in Karaoke-bars hebben we de bus naar Kunming genomen. Half 7 ‘s morgens waren we op het station. We hoopten na twee dagen met de trein naar Shanghai te kunnen. De 19e was echter de eerst volgende mogelijkheid om tickets voor te kopen. Dit hield in 4 dagen Kunming…
Op het eerste oog niet echt denderend. Uiteindelijk zijn dit vier fantastische dagen geworden die we hebben doorgebracht met David von Ostenreich !! Mooie fietstocht, goeie sushi, veel poolen en tafeltennissen en veel bier. Een geweldig einde van de reis met Edwin.
36 uur in de trein naar Shanghai vlogen voorbij... pfff
En die ene dag die we hadden in Shanghai hebben we ten volle benut... Met het gevolg dat er zelfs geen energie meer over was om een laatste avond los te gaan.
Edwin naar huis dus. Wat is mijn plan nu?
Ik ga deze week de stad eens echt verkennen en ik ga op zoek naar een baan. Ik kan wel in Australie gaan werken. Mja dan moet ik daar eerst naartoe en op dit tempo kan dat wel even duren. Als Shanghai me bevalt dan blijf ik lekker hier en ga ik hier wat geld verdienen
We zullen zien
Ow ja… EN IK GA ME SCHEREN !!
Zaijian !!
Roel
On my own again…
After 6 exciting, bottle top collecting weeks it’s time again to make new friends in stead of playing pool, cards, table tennis and making comments on Edwin’s white socks.
China is amazing !! Crossing into China from Laos is a definite shock !! In Laos people still live in their wooden huts. In China it’s quite hard to still find a wooden hut. De road suddenly changes from a dodgy pothole track to a perfectly tarmac ked highway. And that little bit of English that most Lao working at busstations and so seem to know, is nowhere to be found in China.
Nobody speaks English arround here !!
With that they kind of seem to turn everything around. Starting with the Visa in your passport which is place on the last page. Chinese sign language is like one big mystery to me. I don’t have a clue. And most people are not very eager to help you out.
Combine that with people gargling and spitting in the streets all day. A place where men love to where their t-short rolled up above their belly caressing it whit both hands. Than you have an idea of a general Chinese street image.
Public toilets are another great experience. As Gae explained to me before in Bangkok: relatively little privacy. But, well…. “A men’s got to do what he he’s got to do”
Separation between the toilets are about 50cm high. That means if you’re sitting/squatting in the right direction you should be able to look your fellow user in the eyes.
In better places you do receive a private place with a door. Most Chinese don’t bother closing the door. You can’t just change a culture !!
From the border we traveled to Jinghong. The first real town in China with 360,000 inhabitants. Here we wandered around for a day, had great food and said goodbye to the Mekhong.
From Jinghong we took a bus straight to Lijang a fair bit more north and higher. A nice town with an authentic old centre.
Close to Lijang there is the Tiger Leaping Gorge. A stunning gorge through which the Yanghtze river passes through 5000 meter mountains on both sides. The biggest drop is about 2000 meters directly to the river, I did a two day trekking with four Koreans and a Chinese. (amazing to see Koreans eat a chicken !!)
Edwin didn’t really feel like trekking…
Directly after the trekking we went on to Shangri La. A Tibetan town that after the new Chinese positioning of the provinces is now part of Yunnan. On 3200m a quite cold experience. On to Benzilan that is situated about 1000 meters lower.
In Benzilan there is not much to see, tourist wise. It’s a village on the Yanghtze River on the way to Lhasa. On the other side of the river we could see a tiny village on top of the mountain. It amazed me that Edwin agreed to climb the mountain to visit the village. When we reached the top most houses seemed abandoned and the people living in the ones that were not didn’t come out…
The views were stunning as was the way back together with cows and goats. (watch: http://www.youtube.com/watch?v=0wTbPmKOzZs )
When we almost reached the ferry again we were stopped by the police. One of them spoke a bit of English and told us to come with them to their office. Our passports on the other side of the river in the hotel and our explanation (including nice drawn map of Europe) were not sufficient to explain from which country we were.
After a proper luggage check and them taking a picture of us we were guided to the ferry again. Arriving here we realized there was no ferry anymore after 5 o’clock.
The englishspeaking policeman kind of reacted a bit panicking, as I he really had a problem now. Eventually they arrange a paid for minivan to bring us back to Benzilan.
Later that night a half Tibetan half Nepalese local explained that the other side of the river is part of Tibet !! Nicely done. Without passport and during the Olympics we got into Tibet !!
Just outside Benzilan we visited a big Tibetan monastery where an English speaking monk showed us around and explained some about the fantasies behind Tibetan Buddhism.
Benzilan also was the place where I sang Spice Girls – Viva Forever in a Karaoke bar (Edwin’s choice!!) Yep… a birthday he won’t forget in a long time.
Benzilan trucks passing by: http://www.youtube.com/watch?v=FzlwwXBXIbQ
After three rough nights in Karaoke bars we took the bus to Kunming. At 6 in the morning we got to the station buy train tickets. We hoped to be able to travel to Shanghai two days later. The 19th appeared to be the first option to get a ticket for. That meant four days in Kunming…
Not very appealing when we realized it. Eventually they were four amazing days in Kunming which we spend with David von Ostenreich !! A nice bicycle-ride, good sushi, a lot of poolgames and table tennis games and a lot of beer!! A great ending on the trip with Edwin.
36 hours on the train to Shanghai, pfff
The one day we had in Shanghai we used to see the town. We walked around saw some things and didn’t even have any energy for a last night on the town…
Edwin went home, What’s my plan?
This week I am gonna explore the city and I’m gonna try and find a job. I can go and work in Australia, but at this pace I’m never gonna get there before the money runs out. If I like Shanghai I’ll stay here and make some money here.
We shall see !!
Ow yeah… AND I’M GONNA SHAVE
Zaijian !!
Roel
-
23 Augustus 2008 - 09:58
Wil:
Hoi Roel,
echt super om te lezen wat je daar allemaal uitspookt! Erg vet! Krijg zo weer zin om zelf ook weer te gaan backpacken...maar helaas dat zullen ze bij Arcadis Aqumen liever niet horen, haha. Geniet er nog van en ik ben benieuwd naar de volgende story!
Groeten,
Wil -
23 Augustus 2008 - 18:16
Ringbaard Eda:
Eyyy Roelie!
het was een geweldige tijd met je! 6 weekjes, veeel te kort ;-)
mooie avonturen die we beleefden, te gek he!
Nou succes de komende maanden en wellicht met de engelse les aan de Chinezen!
Groetjesssssss Edwin -
24 Augustus 2008 - 19:19
Ruud Van Cuijk:
Roel hombre,
Je blijft bezig he ontzettende wereldreiziger... Goed van je te horen, en blijf vooral doen wat je doet he, maar dat is aan jou wel toevertrouwd.
Un abrazo
-
24 Augustus 2008 - 23:54
Martin:
Hey Theo,
Echt vet om al die verhalen van jou in mijn mailbox te vinde. Echt petje af wat jij daar in timboektoe en overal meemaakt kerel. Hoop ooit nog met je een glas te kunnen heffen hier in ons eige kikkerlandje. Rusig aan daar en veel succes verder.
Greetz,
Martin -
31 Augustus 2008 - 19:12
HarryB:
Zo te lezen hebben jullie een echt avontuurlijk reisje beleefd.
Lees niets over mogelijke romances !?!
Wie is op DSC06396 ?
Gidsjeofzo
Succes met werk zoeken in Shanghai ! -
31 Augustus 2008 - 19:12
HarryB:
Zo te lezen hebben jullie een echt avontuurlijk reisje beleefd.
Lees niets over mogelijke romances !?!
Wie is op DSC06396 ?
Gidsjeofzo
Succes met werk zoeken in Shanghai !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
