Europa IN de pocket !!
Door: Roel
Blijf op de hoogte en volg Roel
02 Maart 2011 | Griekenland, Thessaloniki
fase 1: Europa, is fietsend afgesloten !! (1634 km)
Om dit te vieren zijn we bezig met een lekkere time-out. Momenteel vertoeven wij in het altijd, behalve op dit moment, zonovergoten Griekenland, om precies te zijn in Thessaloniki.
Om even terug te gaan naar waar ik jullie de laatste keer op de hoogte bracht van alle perikelen: We zaten in Ohrid. We hebben daar twee nachtjes doorgebracht alvorens ons op te maken voor de laatste echte colletjes die we op dit contininent gaan tegenkomen.
De dagen voorafgaand aan deze beklimming was het weer niet geweldig, een graad of 5 en een beetje regen. Niet optimaal als je weet dat je een berg van 1200 zoveel meter over moet. De klim zelf was niet al te zwaar en ondanks de sneeuw goed te doen. Op weg naar boven kwamen we de eerste andere idioot tegen die in de winter een fietsvakantie had genomen. Mattias uit Zweden wilde van Istanboel naar Portugal lopen, maar had zijn enkeltje verstuikt. Om deze reden had hij een fiets gekocht (van der Plas kwaliteit). Hierop fietst hij nu tot zijn enkel weer sterk genoeg is.
Na een relatief makkelijke beklimming volgde een ijskoude afdaling. Als je omlaag gaat voel je pas hoe koud het is. Brrrrr... Na een vrij lange afdaling kwamen we verkleumd aan in Bitola. Een stad waar mensen niet uitgesproken vriendelijk zijn. Bij het vragen naar een fietsenmaker blijft ongeveer 50% van de mensen strak voor zich uit kijken en doet alsof je niet bestaat. Ik moet zeggen: Leuke grap, en vooral sterk collectief uitgevoerd !!
De fietsenmaker die we uiteindelijk vonden om naar Edwin's rem te kijken bleek een kluns eerste klas. Die zatlap in Dubrovnik was er niks bij !! In plaats van naar de rem te kijken begon deze jongen te draaien aan de spaken. Hij draaide alles zo strak aan dat bij het naar buiten lopen direct een spaak brak. Hij had uiteraard geen spaak in onze maat en nam er daarom maar een van ons. Na bijna twee uur aankloten was het wiel recht... maar opeens een ovaal geworden. Met de opmerking: 'I also don't know how to do' verlieten we de zaak.
Macedonie heeft de hond hoog in het vaandel staan. Er staat zelfs een hond op de 1 dinar munt!! Maar honden vormen ook een gevaar, niet alleen voor ons onschuldige fietsers, maar ook voor locals. Vooral in de buitenwijken van de steden, waar veel straathonden zitten, is het niet altijd veilig. Het is meerdere malen voor gevallen dat 1 persoon werd aangevallen door 20 tot 25 honden. Zoals eerder vemeld: Edwin en ik zijn echte dierenliefhebbers, maar liefde moet wel van twee kanten komen !! We hebben in Bitola een mooi pak strijkers op te kop getikt en een flinke stalen pin geregeld als mogelijke verdedigings taktieken. Het vuurwerk werkt zo goed dat we de pin nog niet nodig hebben gehad !! Stoer blaffen, maar na 1 keer BANG is er geen hond meer te bekennen.
Na Bitola is het tijd voor Griekenland, het altijd zonnige mediteraanse land van Aristoteles en ecomische malaise zal vermoedelijk onze laatste mogelijkheid zijn om te fietsen op wegen betaald met onze eigen belastingcenten.
De Grieken hadden geen warm onthaal voor ons in petto. Opnieuw door de sneeuw en kou reden we een land binnen waar, zowaar, NOG meer honden los lopen dan in Macedonie. Gelukkig kennen ook zij de gevaren van strijkers en weten dat ze hier ver vandaan moeten blijven. Na een kilometer of 60 door de sneeuw mochten we zakken naar comfortabelere temperaturen om uiteindelijk te slapen in Arnissa. Als je in dit dorp s'avonds je raam openzet kun je genieten van een heerlijk blaf concert. Ze zouden hier echt een groep Chinezen naartoe moeten sturen !!
Vanwege onze grote kluns in Bitola heeft Edwin al een kilometer of 100 een soort van kermis ervaring gehad. Zo'n ovaal in je wiel is niet geweldig. 25 Kilometer naast Arnissa ligt Edessa, een relatief grote stad waar men wel een fiets kan repareren. Aangezien het zaterdagmiddag was waren fietsenzaken natuurlijk niet geopend. Via via kwamen we terecht bij Elefteris Sextos (wie wil er nu niet geboren worden met zo'n naam? Elefteris betekend vrijheid en Sextos, daar mag je zelf wat van maken). Elefteris rijdt zelf op zijn moter de wereld rond, maar fietst ook graag en heeft ons super geholpen door het wiel van Edwin weer tot bijna normale proporties terug te brengen. Na al dit regelde hij via zijn vriend Vangelis eveneens een geweldige slaapplek voor ons in een lokaal overheidskantoortje. En dat alles onder het motto: 'Greece is broke, don't pay money'. Lunch, snackjes, ontbijt, koffie alles regelden ze voor ons. En uiteraard zonder er een financiele tegenprestatie te vragen. Alles wat we kregen was immers: "sponsered by the IMF".
Die avond was er een pre carnaval feest in het centrum. Hartstikke gezellig was het. De dag die volgde was onze eerste 'kater fiets tocht'. 96 kilometer naar Thesseloniki via Pella, de plaats waar Alexander de Grote geboren is. Als je naar een grote stad rijd worden wegen groter, is er meer verkeer en besluiten de meeste mensen hun hond aan de ketting te leggen. De enige honden die we op straat tegenkwamen deze dag waren reeds in staat van ontbinding. 6-0 voor de goeie om precies te zijn (inclusief 1 vos).
Thessaloniki dus, we zijn hier weer aan een couch surfing plek gekomen. Dit keer bij Danae en Maria, hartstikke gezellig !! dus we nemen lekker een paar daagjes rust voordat we de trein naar Istanboel pakken en de rest van de reis gaan plannen. Tot dan Yasu !!
Met de groeten uit Hellas !!
Roel
fase 1: Cycling Europe: accomplished (1634 km)
To celebrate this we are having a time-out. At the moment we roam in always, except these days, sunny Greece. To be more specific we are in Thessaloniki.
Last time I updated you on our situation we were in Ohrid, Macedonia. We spent two nights there before heading for our last summits on this continent. The days preceding this incline the weather had not been great. About 5 degrees and a bit of rain is not the best you can wish for with a mountain over 1200 meters waiting for you. The incline itself was not especially hard. On the way up we met the first other idiot that was cycling through the his ankle a few days before. He, therefore bought a shitty bicycle and would ride that until he could properly walk again.
After a relatively easy climb what followed was a freezing decline. When you go down you realize how cold it actually is. After a pretty long way down we arrived in Bitola, completely freezing. Bitola appeared not to be a place with very friendly people. When we asked for a local bike repairshop about 50%of the people reacted by looking straight ahead and pretending we were not there. I have to say: good joke, especially the collective implementation of it is worth mentioning !!
The bike repair guy who checked on Edwin's brake appeared to be an complete bungler. That drunk guy in Dubrovnik looked skilled compared to this one !! Instead of looking at the brake, this nice lad started adjusting the spokes. Het tightened them all as strong as he could. The moment we left the shop, one of them broke inmediately. Of course he didn't have any spare ones in our size, so he took on of ours. After fucking around for about 2 hours the wheel was straight again, but had turned into an oval. With a last remark: "I also don't know how to do" we left the shop.
In Macedonia people like dogs. There is even a dog on the back of the 1 dinar coin!! But dogs are also a danger, not only for innocent cyclists, but also for locals. Especially in the outskirts of towns, where there are a lot of street dogs, they can get nasty. There are reports of persons being attacked by 20 to 25 dogs. As mentioned before: Edwin and me are big animal lovers, but I think love has to come from both sides!! In Bitola we found a nice pack of firecrackers and an iron pipe that play important roles in our defense tactics. The fireworks work so well we haven't had to use the pipe yet !! Tough barking, but one litte bang and they are all running off.
After Bitola it is time for Greece. The always sunny mediteranian country of Aristotle and economic malaise is probably our last om oppurtunity to ride on roads paid by our own taxes. The Greeks didn't actually have a 'warm' welcome for us. Again through snow and cold we entered a country where there were even MORE unleashed dogs than in Macedonia. Fortunately also these dogs knew the danger of firecrackers and that they should keep far away from them. After about 60 km of snow we dropped in altitude towards more comfortable temperatures. Eventually we spent the night in Arnissa. When you open your window in this village at night you can witness a real barking concert... They should just send a load of Chinese people this way !!
Because of our well skilled friend in Bitola Edwin had been having a horse riding experience for about 100km. An oval wheel is not optimal. 25km next to Arnissa there is Edessa, a relatively big city where there ARE people that can repair a bike. We arrived on saturday afternoon, and at this time bike shops are of course closed. Through some friendly people we found Elefteris Sextos (who does not want to have a name like this? (Elefteris means freedom, Sextos I will leave to you own imagination). Elefteris travels the world by motorbike but also loves to cycle. He helped us a great deal by bringing Edwin's back wheel back to almost original proportions. After all this, though his friend Vangelis, he even arranged a place for us to sleep in a small local governmental office. Continuously using the slogan: "Greece is broke, don't pay money". Lunch, snacks, breakfast, coffee, they arranged it all for us. Never expecting a financial compensation. Everything we were giving was, according to them: "sponsored by the IMF anyway".
That night there was a pre-carnaval party in the centre of town. Great atmosphere!! This night was the base for our first 'hanger over lap'. 96 km to Thessaloniki, passsing Pella, the birthplace of Alexander the Great. When you ride towards a bigger city roads tend to become wider, there is more traffic and more and more people decide to leash their dogs. The actual dogs we did meet this day we all already in a state of decay. To be exact it was 6-0 for the good guys this day !! (including one fox).
So thessaloniki it is. We have managed to find a second couch surfing place. This time at Danae and Maria's. It's good fun here, so we are taking a few days of before taking a train to Istanbul, where we will plan the rest of the trip. Untill then Yasu !!
bye bye from Hellas,
Roel
Om dit te vieren zijn we bezig met een lekkere time-out. Momenteel vertoeven wij in het altijd, behalve op dit moment, zonovergoten Griekenland, om precies te zijn in Thessaloniki.
Om even terug te gaan naar waar ik jullie de laatste keer op de hoogte bracht van alle perikelen: We zaten in Ohrid. We hebben daar twee nachtjes doorgebracht alvorens ons op te maken voor de laatste echte colletjes die we op dit contininent gaan tegenkomen.
De dagen voorafgaand aan deze beklimming was het weer niet geweldig, een graad of 5 en een beetje regen. Niet optimaal als je weet dat je een berg van 1200 zoveel meter over moet. De klim zelf was niet al te zwaar en ondanks de sneeuw goed te doen. Op weg naar boven kwamen we de eerste andere idioot tegen die in de winter een fietsvakantie had genomen. Mattias uit Zweden wilde van Istanboel naar Portugal lopen, maar had zijn enkeltje verstuikt. Om deze reden had hij een fiets gekocht (van der Plas kwaliteit). Hierop fietst hij nu tot zijn enkel weer sterk genoeg is.
Na een relatief makkelijke beklimming volgde een ijskoude afdaling. Als je omlaag gaat voel je pas hoe koud het is. Brrrrr... Na een vrij lange afdaling kwamen we verkleumd aan in Bitola. Een stad waar mensen niet uitgesproken vriendelijk zijn. Bij het vragen naar een fietsenmaker blijft ongeveer 50% van de mensen strak voor zich uit kijken en doet alsof je niet bestaat. Ik moet zeggen: Leuke grap, en vooral sterk collectief uitgevoerd !!
De fietsenmaker die we uiteindelijk vonden om naar Edwin's rem te kijken bleek een kluns eerste klas. Die zatlap in Dubrovnik was er niks bij !! In plaats van naar de rem te kijken begon deze jongen te draaien aan de spaken. Hij draaide alles zo strak aan dat bij het naar buiten lopen direct een spaak brak. Hij had uiteraard geen spaak in onze maat en nam er daarom maar een van ons. Na bijna twee uur aankloten was het wiel recht... maar opeens een ovaal geworden. Met de opmerking: 'I also don't know how to do' verlieten we de zaak.
Macedonie heeft de hond hoog in het vaandel staan. Er staat zelfs een hond op de 1 dinar munt!! Maar honden vormen ook een gevaar, niet alleen voor ons onschuldige fietsers, maar ook voor locals. Vooral in de buitenwijken van de steden, waar veel straathonden zitten, is het niet altijd veilig. Het is meerdere malen voor gevallen dat 1 persoon werd aangevallen door 20 tot 25 honden. Zoals eerder vemeld: Edwin en ik zijn echte dierenliefhebbers, maar liefde moet wel van twee kanten komen !! We hebben in Bitola een mooi pak strijkers op te kop getikt en een flinke stalen pin geregeld als mogelijke verdedigings taktieken. Het vuurwerk werkt zo goed dat we de pin nog niet nodig hebben gehad !! Stoer blaffen, maar na 1 keer BANG is er geen hond meer te bekennen.
Na Bitola is het tijd voor Griekenland, het altijd zonnige mediteraanse land van Aristoteles en ecomische malaise zal vermoedelijk onze laatste mogelijkheid zijn om te fietsen op wegen betaald met onze eigen belastingcenten.
De Grieken hadden geen warm onthaal voor ons in petto. Opnieuw door de sneeuw en kou reden we een land binnen waar, zowaar, NOG meer honden los lopen dan in Macedonie. Gelukkig kennen ook zij de gevaren van strijkers en weten dat ze hier ver vandaan moeten blijven. Na een kilometer of 60 door de sneeuw mochten we zakken naar comfortabelere temperaturen om uiteindelijk te slapen in Arnissa. Als je in dit dorp s'avonds je raam openzet kun je genieten van een heerlijk blaf concert. Ze zouden hier echt een groep Chinezen naartoe moeten sturen !!
Vanwege onze grote kluns in Bitola heeft Edwin al een kilometer of 100 een soort van kermis ervaring gehad. Zo'n ovaal in je wiel is niet geweldig. 25 Kilometer naast Arnissa ligt Edessa, een relatief grote stad waar men wel een fiets kan repareren. Aangezien het zaterdagmiddag was waren fietsenzaken natuurlijk niet geopend. Via via kwamen we terecht bij Elefteris Sextos (wie wil er nu niet geboren worden met zo'n naam? Elefteris betekend vrijheid en Sextos, daar mag je zelf wat van maken). Elefteris rijdt zelf op zijn moter de wereld rond, maar fietst ook graag en heeft ons super geholpen door het wiel van Edwin weer tot bijna normale proporties terug te brengen. Na al dit regelde hij via zijn vriend Vangelis eveneens een geweldige slaapplek voor ons in een lokaal overheidskantoortje. En dat alles onder het motto: 'Greece is broke, don't pay money'. Lunch, snackjes, ontbijt, koffie alles regelden ze voor ons. En uiteraard zonder er een financiele tegenprestatie te vragen. Alles wat we kregen was immers: "sponsered by the IMF".
Die avond was er een pre carnaval feest in het centrum. Hartstikke gezellig was het. De dag die volgde was onze eerste 'kater fiets tocht'. 96 kilometer naar Thesseloniki via Pella, de plaats waar Alexander de Grote geboren is. Als je naar een grote stad rijd worden wegen groter, is er meer verkeer en besluiten de meeste mensen hun hond aan de ketting te leggen. De enige honden die we op straat tegenkwamen deze dag waren reeds in staat van ontbinding. 6-0 voor de goeie om precies te zijn (inclusief 1 vos).
Thessaloniki dus, we zijn hier weer aan een couch surfing plek gekomen. Dit keer bij Danae en Maria, hartstikke gezellig !! dus we nemen lekker een paar daagjes rust voordat we de trein naar Istanboel pakken en de rest van de reis gaan plannen. Tot dan Yasu !!
Met de groeten uit Hellas !!
Roel
fase 1: Cycling Europe: accomplished (1634 km)
To celebrate this we are having a time-out. At the moment we roam in always, except these days, sunny Greece. To be more specific we are in Thessaloniki.
Last time I updated you on our situation we were in Ohrid, Macedonia. We spent two nights there before heading for our last summits on this continent. The days preceding this incline the weather had not been great. About 5 degrees and a bit of rain is not the best you can wish for with a mountain over 1200 meters waiting for you. The incline itself was not especially hard. On the way up we met the first other idiot that was cycling through the his ankle a few days before. He, therefore bought a shitty bicycle and would ride that until he could properly walk again.
After a relatively easy climb what followed was a freezing decline. When you go down you realize how cold it actually is. After a pretty long way down we arrived in Bitola, completely freezing. Bitola appeared not to be a place with very friendly people. When we asked for a local bike repairshop about 50%of the people reacted by looking straight ahead and pretending we were not there. I have to say: good joke, especially the collective implementation of it is worth mentioning !!
The bike repair guy who checked on Edwin's brake appeared to be an complete bungler. That drunk guy in Dubrovnik looked skilled compared to this one !! Instead of looking at the brake, this nice lad started adjusting the spokes. Het tightened them all as strong as he could. The moment we left the shop, one of them broke inmediately. Of course he didn't have any spare ones in our size, so he took on of ours. After fucking around for about 2 hours the wheel was straight again, but had turned into an oval. With a last remark: "I also don't know how to do" we left the shop.
In Macedonia people like dogs. There is even a dog on the back of the 1 dinar coin!! But dogs are also a danger, not only for innocent cyclists, but also for locals. Especially in the outskirts of towns, where there are a lot of street dogs, they can get nasty. There are reports of persons being attacked by 20 to 25 dogs. As mentioned before: Edwin and me are big animal lovers, but I think love has to come from both sides!! In Bitola we found a nice pack of firecrackers and an iron pipe that play important roles in our defense tactics. The fireworks work so well we haven't had to use the pipe yet !! Tough barking, but one litte bang and they are all running off.
After Bitola it is time for Greece. The always sunny mediteranian country of Aristotle and economic malaise is probably our last om oppurtunity to ride on roads paid by our own taxes. The Greeks didn't actually have a 'warm' welcome for us. Again through snow and cold we entered a country where there were even MORE unleashed dogs than in Macedonia. Fortunately also these dogs knew the danger of firecrackers and that they should keep far away from them. After about 60 km of snow we dropped in altitude towards more comfortable temperatures. Eventually we spent the night in Arnissa. When you open your window in this village at night you can witness a real barking concert... They should just send a load of Chinese people this way !!
Because of our well skilled friend in Bitola Edwin had been having a horse riding experience for about 100km. An oval wheel is not optimal. 25km next to Arnissa there is Edessa, a relatively big city where there ARE people that can repair a bike. We arrived on saturday afternoon, and at this time bike shops are of course closed. Through some friendly people we found Elefteris Sextos (who does not want to have a name like this? (Elefteris means freedom, Sextos I will leave to you own imagination). Elefteris travels the world by motorbike but also loves to cycle. He helped us a great deal by bringing Edwin's back wheel back to almost original proportions. After all this, though his friend Vangelis, he even arranged a place for us to sleep in a small local governmental office. Continuously using the slogan: "Greece is broke, don't pay money". Lunch, snacks, breakfast, coffee, they arranged it all for us. Never expecting a financial compensation. Everything we were giving was, according to them: "sponsored by the IMF anyway".
That night there was a pre-carnaval party in the centre of town. Great atmosphere!! This night was the base for our first 'hanger over lap'. 96 km to Thessaloniki, passsing Pella, the birthplace of Alexander the Great. When you ride towards a bigger city roads tend to become wider, there is more traffic and more and more people decide to leash their dogs. The actual dogs we did meet this day we all already in a state of decay. To be exact it was 6-0 for the good guys this day !! (including one fox).
So thessaloniki it is. We have managed to find a second couch surfing place. This time at Danae and Maria's. It's good fun here, so we are taking a few days of before taking a train to Istanbul, where we will plan the rest of the trip. Untill then Yasu !!
bye bye from Hellas,
Roel
-
01 Maart 2011 - 22:31
Met Abby! :
I approve! more pictures and updates forthcoming.. :)
-
02 Maart 2011 - 07:59
Kim:
heb je verhaal weer met veel plezier gelezen..wat gaat de tijd toch snel he, jullie hebben echt al een groot stuk afgelegd!!! alleen die kou, dat zou niks voor mij zijn.. zucht..
kusss -
02 Maart 2011 - 09:06
Martijn:
vuurwerk: waarom strijkers en geen astronauten? -
02 Maart 2011 - 21:48
Ruben Vogels:
kater fietstocht!!! dat zijn de beste! -
12 Maart 2011 - 19:06
Wil Daemen:
Roel, wederom een fantastisch verhaal, echt lache! Ik had nu pas tijd om 't te lezen, hier zijn we net een paar dagen klaar met de carnaval :) Suc6 met de vervolgtrip met de trein.
Op naar 't volgende verhaal!
Have fun!
Gr Wil
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
